Mogelijk gemaakt door Blogger.

De oogst is binnen!

zondag 22 juli 2012


Ik zit nu al een tijd naar mijn beeldscherm te staren. Niet omdat ik niet weet wat ik wil schrijven, maar omdat ik niet weet hoe het in het Nederlands heet. Ik ben mijn boerenleven in Lapland begonnen; veel termen met betrekking tot het boerenbedrijf ken ik dus alleen in het Zweeds. Wat is bijvoorbeeld självlastarvagn in het Nederlands?! Op de onderstaande foto kom ik met zo'n wagen achter de tractor de camping oprijden. We hebben afgelopen week namelijk geoogst!
Met een volle självlasartvagn kom ik de camping opgereden. Foto: Inge.
De oogstperiode betekent lange dagen op de tractor. Aangezien deze periode midden in het toeristisch hoogseizoen valt, is het extra druk voor ons. Dit jaar hadden we het erg luxe. Superreceptioniste Inge nam al het campingwerk op zich. Daarnaast wonen en helpen Bertus en Yvonne al vanaf begin juni op de camping en boerderij. Yvonne zorgde tijdens de oogstdagen dat er eten op tafel stond. Ook hielp zij mee in de kaasmakerij. Bertus stond te dirigeren tijdens het lossen van de opraapwagen (Hanz wist het Nederlandse woord wel).
Yvonne in de kaasmakerij.



Bertus helpt bij het lossen.

Wat een groot verschil was ten opzichte van de voorgaande jaren, was dat we nu met twee tractoren konden rijden. Sinds een aantal maanden staat er een mooie John Deere op het terrein. Èn maaien èn ophalen met één tractor was ook gekkenwerk en duurde veel te lang. Maar goed, als je maar één tractor hebt en geen boeren als buur, heb je geen keus. Nu maaide Hanz met de John Deere en ik zat op de tractor met de opraapwagen. Tevens gebruikten we de John Deere op het kuilgras aan te rijden.


Hanz rijdt het gras aan met de John Deere.
Hoog op de berg.

 De weilanden waar we oogsten liggen in een straal van 15 km. om Skabram. Zeker met de opraapwagen betekent dit dat ik meer tijd kwijt ben met heen en weer rijden dan met het oprapen van het gras. Voor twee gebieden moeten we een aantal kilometer over de E45 rijden, de binnenlandse 'snelweg'. Dit is een tweebaansweg waar 100 km/pu mag worden gereden, maar waar gelukkig weinig verkeer te vinden is. Toch houd ik ieder jaar weer m'n hart vast vanwege de soms bijna onmogelijk inhaalmanoeuvres van automobilisten. Jongens, doe toch niet zo eng! Wat ook een beetje eng is, is de vrij stijle weg naar het dorpje Haraudden. Met een volle wagen trekt de Valtra het op het naadje in z'n één in de hoge versnelling.

Aan het werk ik Harudden.

De camera gaat overal mee naar toe.


Lossen in Skabram.

Ook boerinnen kunnen achteruitrijden.

Bertus dirigeert mij de kuil op.




Na drie dagen hard werken hadden we de klus geklaard. Zeil erover, banden erop; tijd voor koffie en kaneelbullar!
Inge bakt graag kaneelbullar; wij eten graag kaneelbullar!!
                               En daarna met Jussi op de bank kruipen!


About This Blog

  © Blogger templates Newspaper by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP