De zon is terug!

Sinds een aantal dagen komt de zon weer boven de horizon! Hoe belangrijk dat in Lapland is merk je aan de gesprekken tussen Jokkmokkers ("nog een aantal dagen, dan schijnt de zon ook op mijn huis!") en de vele foto's die op Facebook verschijnen van de eerste zonnestralen. Voor mij duurt het helaas nog twee maanden totdat ook mijn huisje in het zonnetje staat. Hanz heeft al van de eerste zonnestralen in z'n huis kunnen genieten.

De zon is terug van weggeweest!

Vandaag heb ik een langere skitocht met Jussi gemaakt. Ik heb een ontzettend mooi uitzichtspunt gevonden, waar ik uitkijk over de rivier en volop in de zon sta. Veel warmte geeft zij nog niet, maar wat is het heerlijk om al leunend op mijn skistokken een aantal minuten van de zon te genieten.

Na een koude periode van twee weken met temperaturen tussen -25 en -35, vloog rond nieuwjaar de temperatuur omhoog naar rond de 0 graden. Dat is weer te warm. Afgelopen dagen waren perfect; helder, zon en een temperatuur tussen de -12 en -20. Zo heb ik het het liefst!
Voor de koeien is het fijn als het na een koude periode een aantal dagen vrij warm is. De dames zijn meteen een paar uur per dag in het bos te vinden. Koetjes in de wei of in het bos, altijd een mooi plaatje!

Gullan in de sneeuw.

Als Blinka ligt en Svalka staat, zijn ze bijna even groot.

Read more...

'K vrees de sneeuw niet; 'k heb een Stiga sneeuwfrees

Het was een rib uit m'n lijf, maar ik ben ontzettend blij met mijn sneeuwfrees. Aan het begin van het winterseizoen had ik nog in m'n hoofd om de hele winter met de hand sneeuw te schuiven. Nadat echter het eerste dikke pak sneeuw was gevallen en ik bezweet met zware armen en zere rug buiten met de sneeuwschep stond te ploeteren, was het besluit snel genomen. Sinds een aantal weken staat er een mooie Stiga sneeuwfrees ik de schuur.

De Stiga spuit de sneeuw 10 meter weg.

Het is nog een hele kunst om met de zelfontspanner foto's te maken van sneeuwruimen. Zeker als je ook nog een hond als Jussi hebt. Zodra ik mijn camera had ingesteld en op de opnameknop had gedrukt, rende ik zo snel mogelijk naar m'n sneeuwfrees om deze sneeuw te laten spuiten. Met name het 'rengedeelte' vond Jussi ontzettend leuk. Op alle foto's stond een blije Jussi in beeld, precies voor de sneeuwfrees. Vervolgens moest Jussi 'blijven'; hij mocht dus niet meer meerennen. Maar hij zette nog steeds een aantal passen, genoeg om in beeld te komen. Uiteindelijk heb ik hem in huis gezet, totdat de fotosessie klaar was.

Jussi in beeld.

Read more...

Sinterklaas en fotoshoot

De postbode komt niet in het dorp waar ik woon, te ver weg en te weinig huizen. Alle dorpsbewoners hebben een postbus in Jokkmokk, waar hun post wordt bezorgd. Ik vergeet soms dat ik een postbus heb, dus vanmorgen was het de hoogste tijd om mijn overvolle bus leeg te halen. Tussen alle reclamefolders en rekeningen vond ik een berichtje van de post dat er een pakketje voor mij is gekomen. Met het afhaalbewijs ging ik snel naar de supermarkt, het ´postkantoor´ in Jokkmokk, om het pakketje op te halen. Het was van Sinterklaas! Oftewel; mijn moeder.

Jussi vindt zijn dekentje veel interessanter.

 Veel lekkers, leuke spullen voor in m'n huis en natuurlijk een stapel Libelles. Dank u Sinterklaasje!

Voordat ik vanmorgen mijn postbus leeghaalde, had ik er al een aantal uur ´werk´opzitten. Na over een grote kop koffie te hebben bijgekletst, reed ik samen met fotografe Therese naar Stina van Jokkmokkguiderna om de eerste foto's te maken voor het project Vrouwen van de poolcirkel waar wij aan werken. Hierover vertel ik over een maand meer.
Het maakt niet uit waar ter wereld je bent, het gesprek tussen twee vrouwen die elkaar niet kennen gaat al snel over: Schoenen. Juist ja. In winters Lapland echter naast design ook over ´hoe warm ze zijn´.

Stina bewondert Thereses moderne warme schoenen.

Therese aan het werk.

Opweg naar huis zag ik een typisch Zweeds winterplaatje: Rendieren in de sneeuw. Over het winterseizoen logeren rendieren van de Samenfamilie Länta bij mijn buurman. Zij halen een aantal rendieren uit hun kudde om hen tam te maken. Deze tamme rendieren gebruiken zij tijdens evenementen en voor toeristische doeleinden. Helena Länta heeft gevraagd of ik zin heb om mee te helpen met het temmen van hun rendieren. Een koe aan een touw of een rendier; één pot nat!

Rendieren in de tuin van m'n buurman.

Read more...

Doodgeboren kalfjes

Vaars Samba beviel begin november van een koekalf. De bevalling verliep keurig volgens het boekje, maar toch werd het kalf doodgeboren. Een aantal maanden daarvoor beviel vaars Billie eveneens van een dood kalf. Zij had echter een zware bevalling. Hoe komt het dat twee vaarzen bevallen van een dood kalf?

Billie beviel van een dood stierkalfje. Foto: Inge



Na een googlerondje op internet, een telefoontje naar koeienboer Robert en een avond lezen in mijn koeienboeken ben ik tot het volgende gekomen:

Bij vaarzen sterft ongeveer 10% van de kalveren kort voor, tijdens of binnen 24 uur na de geboorte. Een belangrijke oorzaak daarvoor is een zware verlossing, waardoor het kalf zuurstofgebrek krijgt of trauma oploopt, zoals bij Billie het geval kan zijn geweest. Echter, soms komen kalveren bij vaarzen dood ter wereld terwijl de verlossing ogenschijnlijk normaal verliep, zoals bij Samba.

Er is geen eenduidige oorzaak bekend van een verhoogd percentage doodgeboren kalveren bij vaarzen. Veel is nog onbekend. In de literatuur en vanuit de praktijk worden meerdere mogelijke oorzaken genoemd, zoals infecties, mineralentekorten, vervetting en overmatige stress. Ik zal niet in details treden. Eén van de mogelijkheden om achter de oorzaak te komen is bij drachtige pinken bloed en urine te laten onderzoeken.

Samba.

Read more...