Boerin op glad ijs

Een aantal weken geleden schreef in ik mijn blog 'Nu komt de winter'. Dit bleek iets te voorbarig. Het is midden november en er ligt nog steeds geen sneeuw. Maar...er ligt wel geweldig mooi ijs op het Skabram meer; sneeuwvrij!! Waarom ik zo blij ben? Omdat ik nu kan schaatsen!
Ik lijk Evert van Bentum wel: Eerst vanmorgen de koeien gemolken en daarna op de schaatsen gestapt. Maar goed, ik heb een rondje Skabram meer geschaatst van 10 km, dus daar houdt de vergelijking meteen op.

Schaatsen op het Skabram meer voor ons huis.

 Toen ik aan de rand mijn schaatsen aantrok, kwam Brynolf langsgeschaatst. Hij is een enorm fantiek langlaufer, die blijkbaar ook van schaatsen houdt. Ik kreeg meteen wat tips van hem over de conditie van het ijs. Eigenlijk kwam het er op neer dat ik het beste zijn sporen kon volgen, want daar was het ijs dik genoeg. Mijn ervaring met het schaatsen op natuurijs is nihil, dus ik vond het meer dan prettig dat er sporen aanwezig waren die ik kon volgen. Tot mijn grote verbazing stond hij niet op de gebruikelijke Zweedse toerschaatsen. Bij navraag bleek hij onderweg te zijn op 30 jaar oude hockeyschaatsen. Hij traint voor het WK langlaufen voor veteranen; ´toerschaatsen glijden te makkelijk, op hockeyschaatsen moet ik echt werken', aldus Brynolf.

Een aantal dagen geleden had ik al bij Matti (buurman) geïnformeerd of het ijs dik genoeg was om te schaatsen en dat was het volgens hem. Ik kreeg meteen te horen wat ik aan moest trekken en voor de veiligheid mee moest nemen. Zijn beste tip was om samen met een maatje die een aantal kilo's zwaarder weegt het ijs op te gaan en deze vooruit te laten schaatsen. Hanz had helaas geen zin, dus aan deze tip had ik weinig.
Ik ging dus alleen op weg, uitgerust met rugzak met daarin een waterdichte zak met kleding en ijspriemen om mijn nek. Halverwege mijn tocht kwam ik Brynolf weer tegen die behoefte had aan een praatje en met mij mee schaatste. Dit vond ik helemáál niet erg. Ik vond het toch wel een beetje spannend, zo alleen op het ijs!
Een tijdje later stond ik weer in de stal. De inseminatrix kwam om Svalka te insemineren. Het werk gaat altijd door, maar ik heb heerlijk geschaatst!!

Het is drie jaar geleden dat ik voor het laatst op schaatsen stond.

De ijspriemen met fluitje hangen om mijn nek.