Winter!

Drie dagen geleden heb ik winterbanden onder m’n auto gedaan. Aangezien ik op het koudste plekje van Zweden woon, heb ik voor de zekerheid Hanz gebeld om te checken of ook Jokkmokk in winterse sferen verkeert. Het zou namelijk lullig zijn als ik met spikebanden in Jokkmokk kom aanrijden terwijl het gewoon regent. Daar sneeuwde het echter ook en volgens de berichten zet de winter nu echt in. Tijd dus voor winterbanden. 

Gisteren heb ik m’n auto verder klaargemaakt voor de winter: kabel voor de motorverwarming, coupéverwarming, ijskrabber, sneeuwschep, koelvloeistof (tot -60) etc. bijgevuld. Voor mezelf, mocht ik bij -40 op een afgelegen plek stil komen te staan: oude donzen slaapzak, lucifers, kaars, mes en een thermos met hete thee (heb ik uiteraard nog niet klaargemaakt).  Kom maar op met die koude poolwinter!

De locale beurs, Matmässan, in de ICA supermarkt was een enorm succes. Ruim 2500 mensen, de helft van het aantal inwoners in Jokkmokk, kwamen die avond een hapje proeven. Er werd niet alleen volop geproefd, maar ook volop gekocht. De supermarkt heeft die dag een mooie omzet gedraaid.

Aan het werk tijdens de locale beurs.

Toen de grootste drukte voorbij was, had ik zelf tijd om bij de buren te proeven. Linn en haar moeder Greta hebben samen het mooie bedrijf Viddernas hus. Zij bereiden Samische gerechten voor speciale gelegenheden, geven cursussen en workshops. Daarnaast hebben zij vorig jaar in Jokkmokk centrum een zeer knus en tevens stijlvol koffiehuis geopend: CafeDeli. En niet te vergeten; Greta is Samisch ambassadeur van de Zweedse eetcultuur. Moeder en dochter vormen een waar topteam.

Linn, van Viddernas Hus.

Volgende week vertrek ik naar Stockholm om daar vier dagen op de markt te staan tijdens de Jokkmokkdagen in Huddinge (een deel van Stockholm). De afgelopen dagen heb ik vele uren met Hanz in de kaasmakerij gestaan om kazen schoon te boenen, op te snijden, in te pakken en van etiketten te voorzien. 300 Kilo kaas gaat mee: 280 kilo opgesneden en 4 hele kazen. Stockholm, here I come!

Hanz snijdt de kaas.

Ik weeg en plak etiketten.

Kaasnummers en het gewicht van iedere kaas.

Klaar om naar Stockholm te gaan.

Read more...

Huisje in het bos

Mijn huisje op een zomerse dag.

Het is koud en het regent, al de hele dag. Al een paar dagen. Uitstekend weer om binnen bij de open haard eindelijk weer iets voor mijn blog te schrijven.  De reden dat ik niets van mij heb laten horen, is dat mijn tijd en energie werden opgeslokt door het werk aan het huisje dat ik afgelopen lente heb gekocht. Het is goed gebouwd maar slecht onderhouden. Van binnen heb ik vrijwel alles veranderd. De keuken is inmiddels de slaapkamer en de kleine woonkamer is nu een kleine woonkeuken. Ontzettend leuk om aan m’n eigen huis te werken, maar tegelijk ook zwaar. Afgelopen zomer heb ik of gewerkt of geklust. Nu ben ik zover op orde dat de winter mag komen. Ik moet nog het één en ander aftimmeren en schilderen; echter geen grote dingen meer.

De oude keuken en woonkamer.

De keuken heb ik uitgebroken en verplaats naar de kleine woonkamer.

Ik heb hele huis met hout betimmerd.

De keuken, halverwege de verbouwing.

Dit gedeelte van de oude keuken ziet er nu....

....zo uit. Een deel van de slaapkamer.

Ik heb ruim 200 foto’s van de verbouwing. Daar zal ik jullie niet mee vermoeien, maar over een aantal weken krijgen jullie een update van hoe het er dan uitziet.

De zomer is duidelijk voorbij. Een maand geleden is Inge vertrokken en het is weer rustig op de camping. Wat campinggasten betreft viel de zomer tegen. Niet alleen bij ons, maar ook op andere campings in Lapland.

Met de koeien en kaas gaat het goed. De kaasmakerij is uitgebreid met een nieuwe koelcel. Vrijwel alle koeien hebben hun kalf gekregen. Vaars Billie beviel helaas van een dood kalf, een stiertje. Gelukkig ging en gaat het met haar wel goed. 

Svalka met stiertje Sam.

 In november bevalt Samba van haar eerste kalf, daar kijk ik erg naar uit. Toen zij de leeftijd had bereikt om te worden geïnsemieerd vonden we haar nog erg klein. Volgens dierenarts Mats was ze prima volgroeid, maar zoals hij het zo mooi zei: ”Samba is net een Lap: korte benen.”

Koe Antje sluit opnieuw de rij in december. Dit wordt echt haar laatste kalf (zeiden we vorig jaar ook). Nog één keer kans op een klein Antje.

Hanz is momenteel in Stockholm op een beurs om Skabram kaas te presenteren. Donderdagavond sta ik in de Ica supermarkt op een locale beurs kaas en yoghurt te presenteren. Ach ja, verschil moet er zijn. Eind oktober ben ik een week in Stockholm om kaas te verkopen tijdens de Jokkmokkdagen in Stockholm. Mijn beurt komt dus nog!

 

Read more...