Wéér een stiertje voor koe Antje

Koe Antje is bevallen van alwéér een stiertje. En we wilden zo graag een meisje van haar! Inmiddels heeft zij zeven kalfjes gekregen in haar leven en alle zeven waren jongetjes. Aangezien dit het laatste jaar is dat zij meedoet, is het extra spijtig dat het ook deze keer geen meisje is. 

Onze nieuwe bewoner heb ik Alex gedoopt; naar Alex die bij ons heeft gewerkt en tot onze grote spijt bij zijn vriendinnetje in Umeå is gaan wonen. Een verhuizing in Zweden houdt ook vaak een wisseling van baan in. Zo ligt Umeå ruim 400 km bij Jokkmokk vandaan. Dus niet bepaald om de hoek.

Het kalf lag goed; het was een snelle bevalling.

En daar is Alex!

Maar goed, terug naar Antje. Naast dat zij alleen maar stiertjes voortbrengt, krijgt zij ook kalfziekte na bevallingen. Vorig jaar molken we haar ’s avonds nadat zij was bevallen. Toen zij op haar melkplek stond, merkten we dat ze door haar achterhand begon te zakken.  Zo snel maar zo rustig mogelijk probeerden we haar terug in de kleine binnenstal te zetten, maar dit ging fout. Ze viel en trapte haar speen kapot. We belden meteen de dierenarts. De dienstdoende arts (het was weekend) moest helemaal uit Kiruna komen; een stadje zo´n 230 km ten noorden van Jokkmokk. Toen zij arriveerde was het inmiddels nacht. Gelukkig was de speen aan de binnenkant niet ernstig beschadigd.  Eerst hechtte zij Antje´s speen en daarna kreeg gaf zij haar een calciuminfuus; kalfziekte is een gevolg van calciumtekort. De weken die daar op volgden is Antje niet goed in haar doen geweest. Zo at zij erg slecht en hield zich afzijdig van de andere koeien.  Zij is dus wekenlang een probleemkoe geweest. Naast dat ik dat ontzettend sneu voor haar vind, kost dat ons natuurlijk ook tijd en geld.

Moeder is snel weer op de been.

 Dit jaar hebben we er goed voor gezorgd dat zij in de juiste conditie was toen zij moest kalven. Daarnaast zit ons voerbeleid beter in elkaar (al doende leert men!); melken we haar de eerste dagen niet helemaal uit (geen enkele koe meer) en heeft zij langer in de binnenstal gestaan. Het is nu drie dagen geleden dat ze is bevallen en tot nu toe gaat het goed met haar. Maar de komende week hou ik m’n hart nog vast!