De wintermarkt: Wat was het koud!

De Jokkmokk Wintermarkt van 2012 is weer voorbij. Voor veel mensen een onvergetelijke ervaring. En deze editie wordt volgens mij door niemand meer vergeten: Wat was het koud! De temperatuur daalde tot onder de -40.
Voor Jokkmokkers is dit erg koud; voor de meeste toeristen was dit bizar koud. Ik kreeg van verschillende mensen te horen dat zij nog meer respect hebben gekregen voor het harde leven in Lapland. Deze doordringende kou is een enorme aanslag op zowel lichaam als geest. Het leven staat stil: Vrijwel niets werkt meer; materiaal vriest vast óf kapot; alles wat je aanraakt breekt en daarnaast loop je snel bevriezingen op aan gezicht, vingers en tenen.

Vild Hasse: En begrip in Lapland

In oude stijl op de markt

 De markt ging uiteraard door, maar een aantal standhouders hield het na een paar uur voor gezien. Niet iedereen had de luxe afgelost te worden en ergens naar binnen te kunnen kruipen om zich op te warmen. Wij hadden het dit jaar erg luxe: Wij stonden namelijk binnen in Kaitumgården met onze kaasstand, samen met zo'n 15 andere producenten van lokaal geproduceerde etenswaren. De kou dreef de marktbezoekers naar binnen; wij hebben dus veel kaas verkocht!

+25 binnen

-40 buiten

 Het was zelfs zo warm binnen, dat Anna-Karin (mijn buurvrouw) op blote voeten haar Mandelpotatis chips aan de man bracht.

Aan het werk op de markt.

Handgebreide sokken en wanten

Op de camping en de boerderij was het chaos. Gasten kregen hun auto's niet meer aan de praat of konden niet vertrekken omdat de handrem was vastgevroren. Hans en Annemiek, vrienden uit Nederland, hebben helemaal pech gehad. Een ´raar maar ozo waar` verhaal waar ik de volgende keer over schrijf. Zij hebben helaas kennis gemaakt met de Zweedse service, of beter gezegd, het ontbreken daarvan. En een Duitse motorbende...

Ondanks dat de tractor de hele nacht aan de motorverwarming had gestaan, wilde hij niet starten. Na een tijd in de weer te zijn geweest met een extra elektrische coupéverwarming en een hete luchtpistool kreeg Hanz 'em uiteindelijk aan de praat. Drie uur later dan gepland konden we de melk van de melkruimte naar de kaasmakerij brengen. Ik was inmiddels naar de markt vertrokken. 

De volgende dag, toen Hanz en ik op de markt waren, viel de stroom in de stal uit. Onze nieuwe kracht Emil had helaas niet door dat het belangrijk was dat dit snel op te lossen, aangezien de warmtekabels die langs de water- en afvoerleidingen lopen, ook uitvallen. Toen hij ons belde waren de leidingen al bevroren. Snel reed ik naar huis om Emil te helpen met de koeien emmers water te geven en een grote kachel op de leiding te zetten om de boel op te warmen. Hanz had al snel zijn laatste stukje kaas op de markt verkocht dus hij stond een kwartier later ook in de stal. Die avond ben ik direct na het melken van de koeien in bed gerold. Moe. 

'Logeerhondje' Betty vond het ook erg koud. Als ze naar buiten moest om een plasje te doen, draaide ze al om voordat ze goed en wel de deur uit was. Stond ze éénmaal buiten, gaf ze eerst een tapdance show weg voordat ze uiteindelijk haar plasje deed!

Tapdance Betty