Hanz heeft het voerderhek voor de kalfjes klaar! Door het kuilgras buiten te geven, staan zij minder binnen en blijft hun stal schoner. Iedereen begon meteen gretig te eten, behalve Bram; hij begreep maar niet hoe hij zijn kopje door het hekwerk moest krijgen.
Oktober is de maand dat we alles op orde moeten hebben voordat de winter inzet. De kleine meisjes staan de koudste maanden in de binnenstal. De jongens slachten we eind oktober/begin november. In Zweden mag je kalven en koeien op eigen terrein slachten; het vlees mag je echter niet verkopen. Ik heb bijna 15 jaar geen vlees gegeten, maar het vlees van mijn eigen dieren eet ik wel. Ik ben bij hun geboorte en ik help bij de slacht. Ik weet dat deze dieren goed zijn behandeld en niet op transport naar het slachthuis zijn gezet. Nu neem ik ze met een halster mee naar buiten, waar Johannes (onze buurman en rendierhouder) met een geweer klaarstaat en ze met één schot neerschiet. Doordat onze dieren voorafgaand aan de slacht nauwelijks stres kennen, smaakt het vlees beter. Streshormonen tasten namelijk de smaak van het vlees aan. Daarnaast is het vlees onbespoten: geen hormonen en geen antibiotica.
Maar toch, iedereen die een stiertje wil, mag 'em gratis komen halen.
|
Bram snapt het nog niet helemaal |
|
Samba en Rikki |